Lieve allemaal,

Hier dan nog een allerlaatste verslag, dit maal weer vanuit ons koude kikkerlandje. Vorige week zondag ben ik weer heelhuids geland en "warm" ontvangen door een heel welkoms comité op schiphol airport. Vanuit hier zelf naar huis gecrost, heerlijk vertrouwd om weer gewoon aan de rechterkant van de weg te sjezen.

Mijn laatste 2 weken heb ik doorgebracht in het zuiden van Thailand. Vanuit Langkawi heb ik de boot gepakt naar Koh Lipe, het meest zuidelijke eiland van Thailand. Hier heb ik 4 dagen doorgebracht. Totaal niet vervelend aangezien mijn hostel gelegen was op het strand, de zee hier azuurblauw is en het elke dag rond de 35 graden is. Ik was van plan om langs meer eilanden te hoppen, maar het is gebleven bij Koh Lipe en Koh Tao. Want hé, een beach is een beach.

Koh Tao is hét duik- en snorkeleiland van Thailand. Op dit kleine, tropische eiland vind je alles wat je nodig hebt om de onderwaterwereld te verkennen. Maar voordat ik het water in kon duiken, moest ik eerst nog een refresh cursus doen. Het is namelijk alweer 3 jaar geleden dat ik mijn PADI gehaald heb en tevens mijn laatste duik heb gemaakt. Dus niks geen vakantie vieren, ik moest weer met de neus in de boeken. Gelukkig viel dit allemaal reuze mee en hebben we de stof kort doorgenomen. Onder water moest ik de noodzakelijk handelingen weer even herhalen en toen was ik weer letterlijk en figuurlijk opgefrist. Ik dook letterlijk in een andere wereld. De stilte, de mooie vissen en het kleurrijke koraal maakt duiken heel ontspannend. In Shark Bay hebben we nog een poging gedaan om de zwartpuntrifhaai te spotten, maar helaas, ik denk dat ik ze heb afgeschrikt. Daarin tegen wel heel veel schattige finding nemo visjes voorbij zien komen.

Een week op Koh Tao vloog voorbij. Fijn de dagen doorbrengen op het strand en 's avonds op dezelfde plek heerlijk genieten van een drankje en een vuurshow. Maar helaas "haldt de tiid gjin skoft" en vertrok de nachtboot uiteindelijk weer richting Chumphon. Een vervoersmiddel die ook weer afgestreept kan worden. Met een minivan teruggegaan naar Bangkok waar ik vervolgens het vliegtuig teruggepakt heb naar Nederland.

En toen was er alweer een einde gekomen aan 6 maanden rondreizen door Nieuw-Zeeland, Australië en Azië. En wat heeft het me veel gebracht. Een fantastische natuur, een tweede familie en een geweldige bijzondere Aziatische cultuur met de meest pure mensen. Ik moest me soms overgeven aan de meest bijzondere, avontuurlijke en spontane situaties. Hierdoor leerde ik nieuwe en andere culturen kennen en heb ik de meest fantastische en inspirerende mensen ontmoet. Ik heb leren genieten van de kleinste dingen zoals een 'normaal' bed of gewoon een douche met lopend water. Ik heb geleerd om uit mijn comfortzone te stappen, geduldig te zijn en mijn grenzen te verkennen en te verleggen. Maar ik heb ook hele nare dingen gezien. Armoede, honger, dierenleed en mensenleed. Kinderen die worden ingezet om te gaan bedelen of waarvan de ouders drugs of alcoholverslaafd zijn, niet meer in beeld zijn of zijn overleden. Als je dit met eigen ogen ziet leer je dankbaar te zijn. Het maakt je sterk en bewust van de wereld waar we in leven. Zeker wanneer je ziet hoe dankbaar deze mensen zijn. De gastvrijheid en vriendelijkheid van de bevolking, daar kunnen we in Nederland nog een voorbeeld aan nemen..

Tot slot de laatste, dan stop ik met filosoferen. Ik heb geleerd dat reizen niet zoveel hoeft te kosten, dus op naar het volgende..

Bedankt voor het lezen van mijn blog, ik hoop dat jullie er van genoten hebben.

Liefs, Jitske